Οι αιμορροΐδες είναι φυσιολογικοί αγγειακοί σχηματισμοί από φλέβες που καλύπτονται από βλεννογόνο και σχηματίζουν κάτι σαν “μαξιλαράκια” στο εσωτερικό του πρωκτού. Ο ρόλος τους είναι να προστατεύουν την περιοχή από τραυματισμούς κατά την διάρκεια της κένωσης και διακρίνονται σε εσωτερικές και εξωτερικές αιμορροΐδες. Οι αιμορροΐδες γίνονται παθολογικές όταν οι φλέβες που συμμετέχουν, λόγω της χρόνιας επίδρασης αυξημένων υδροστατικών πιέσεων στην περιοχή φουσκώνουν, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κουβάρια από αγγεία γεμάτα με αίμα. Στην φάση της κένωσης στην οποία ο ασθενής σφίγγεται, οι παθολογικές αιμορροΐδες προβάλουν από τον πρωκτό σαν χαρακτηριστικοί “μωβ όζοι”.

Οι αιμορροΐδες με βάση την ανατομική τους εντόπιση χαρακτηρίζονται σαν εσωτερικές ή εξωτερικές. Οι εξωτερικές αιμορροΐδες αναπτύσσονται στο εξωτερικό τμήμα του πρωκτού και είναι ορατές στην κλινική εξέταση. Σπάνια δημιουργούν σοβαρά προβλήματα που να απαιτούν χειρουργική παρέμβαση με το συνηθέστερο να είναι η θρόμβωση. Οι θρομβωμένες εξωτερικές αιμορροΐδες μπορεί να προκαλούν πόνο αλλά μπορεί να είναι και εντελώς ασυμπτωματικές. Μερικές φορές χρειάζεται να παροχετευθεί ο θρόμβος χειρουργικά , ωστόσο στην πλειοψηφία των περιπτώσεων ο θρόμβος αφήνεται να απορροφηθεί χωρίς καμία άλλη παρέμβαση. Οι εσωτερικές αιμορροΐδες αναπτύσσονται πάνω από τον πρωκτό μέσα στο έντερο και πολύ δύσκολα είναι ορατές σε απλή κλινική εξέταση. Εμφανείς εξωτερικά είναι οι αιμορροΐδες 3ου ή 4ου βαθμού. Στις υπόλοιπες περιπτώσεις οι αιμορροϊδικοί όζοι αναγνωρίζονται από τον γαστρεντερολόγο στην διάρκεια μιας ορθοσκόπησης.

Οι ειδικότητες που ασχολούνται με την αιμορροϊδική νόσο, διαγνωστικά και θεραπευτικά είναι η γενική χειρουργική και η γαστρεντερολογία. Όποιον και αν επιλέξει ο ασθενής να επισκεφθεί πρώτο, αρχικά θα πρέπει να πάρει ένας λεπτομερές ιστορικό και ακολούθως να κάνει μία σωστή κλινική εξέταση. Τα δεδομένα που θα προκύψουν από τις δύο αυτές ιατρικές πράξεις, θα καθορίσουν τις οδηγίες που θα λάβει ο ασθενής.

Οι αιμορροΐδες μπορεί για μεγάλα διαστήματα να είναι ασυμπτωματικές. Αργότερα αρχίζουν να δημιουργούν προβλήματα που μπορεί να αφορούν την απώλεια κόκκινου ζωηρού αίματος κυρίως μετά την κένωση, ή την εμφάνιση πόνου ιδιαίτερα στην φάση μίας αιμορροϊδικής κρίσης όπου οι αιμορροΐδες διογκώνονται και στραγγαλίζονται έξω από τον πρωκτό. Επιπλέον η παρουσία των διογκωμένων αιμορροΐδων στην περιοχή του πρωκτού δημιουργεί μια μόνιμη αίσθηση τεινεσμού και ανάγκης για κένωση η οποία οδηγεί τον ασθενή συχνά και πολλή ώρα στην τουαλέτα, γεγονός που επιδεινώνει την όλη κατάσταση.

Οι 3ου και 4ου βαθμού αιμορροΐδες είναι ορατές κατά την κλινική εξέταση εφόσον προβάλλουν από τον πρωκτό. Οι 2ου βαθμού αιμορροΐδες μπορεί να μην είναι εμφανείς εξωτερικά ούτε να είναι αισθητές στην δακτυλική εξέταση ωστόσο, σε όλες τις περιπτώσεις οι όζοι είναι ορατοί στην ορθοσκόπηση.

Ανάλογα με την σοβαρότητα και την φάση εξέλιξής της νόσου, οι αιμορροΐδες κατατάσσονται σε τέσσερεις βαθμούς:
1ου βαθμού: Δεν προβάλουν από τον πρωκτό
2ου βαθμού: Προβάλουν κατά την κένωση αλλά ανατάσσονται αυτόματα
3ου βαθμού: Προβάλουν κατά την κένωση και πρέπει να τις ανατάξει ο ασθενής για να επανέλθουν στην θέση τους
4ου βαθμού: Παραμένουν σταθερά έξω από τον πρωκτό Ένδειξη για χειρουργείο έχουν οπωσδήποτε οι 3ου και 4ου βαθμού και οι 2ου βαθμού εφόσον δημιουργούν σοβαρά προβλήματα και επιδρούν στην ποιότητα ζωής του ασθενούς.

Μέχρις ενός σημείου οι αιμορροΐδες αντιμετωπίζονται με συντηρητικά μέσα, που σκοπό έχουν να μειώσουν τα ερεθίσματα που προκαλούν επιδείνωση και να ανακουφίσουν τα τοπικά φαινόμενα. Η συνήθης οδηγία είναι να βελτιωθεί η δυσκοιλιότητα και να γίνεται χρήση αλοιφών οι οποίες περιέχουν συνδυασμό από τοπικό αναλγητικό και αντιφλεγμονώδες. Στο σημείο που η συντηρητική αγωγή δεν βοηθάει πλέον, η θεραπεία είναι χειρουργική και έχει στόχο να καταργήσει την ροή του αίματος μέσα στις αιμορροΐδες. Οι σύγχρονοι χειρουργοί επιλέγουμε ελάχιστα επεμβατικές μεθόδους π.χ. θερμοκαυτηρίαση με Laser, απολίνωση με την χρήση Doppler, ή συνδυασμός και των δύο μεθόδων.

Η οριστική λύση των αιμορροΐδων είναι μόνο η χειρουργική. Η επέμβαση στοχεύει στην κατάργηση της κυκλοφορίας του αίματος μέσα στο διατεταμένο αγγειακό δίκτυο των αιμορροΐδων.

Με το ανοικτό χειρουργείο πετυχαίνουμε την ακριβή αναγνώριση και απολίνωση των αγγείων που τροφοδοτούν την αιμορροΐδα και ταυτόχρονα την εκτομή και αφαίρεση της. Το αποτέλεσμα είναι η ριζική αντιμετώπιση, που όμως προκαλεί ικανό χειρουργικό τραύμα σε ευαίσθητη περιοχή, για την επούλωση του οποίου χρειάζεται ένας έως δύο μήνες. Αντιθέτως, στην δεύτερη περίπτωση χρησιμοποιούνται οι ιδιότητες της ακτίνας Laser ,η οποία εφόσον εφαρμοστεί μέσα στον αιμορροϊδικό όζο, προκαλεί ελεγχόμενο ακτινικό έγκαυμα. Το αποτέλεσμα της εφαρμογής είναι η σταδιακή ίνωση και καταστροφή του αγγειακού δικτύου. Η μέθοδος πλεονεκτεί στο ότι είναι ατραυματική και αναίμακτη, ενώ η ανάρρωση του ασθενούς είναι ανώδυνη και ταχύτατη. Το μειονέκτημα της είναι ότι δεν διασφαλίζει 100% την πιθανότητα υποτροπής, η ο οποία ωστόσο μπορεί να αντιμετωπιστεί ξανά με Laser.
Η προσωπική μου προτίμηση ευνοεί την χρήση του Laser, παρότι σε μερικές περιπτώσεις ο συνδυασμός των δύο μεθόδων έχει τα καλύτερα αποτελέσματα.

Δεν χρειάζεται κάποια ιδιαίτερη προετοιμασία πριν το χειρουργείο. Συνήθως συνιστούμε στον ασθενή ένα χαμηλό υποκλυσμό για την δική του άνεση και ευκολία. Ο υποκλυσμός θα πρέπει να γίνει τουλάχιστον τρείς ώρες πριν το χειρουργείο, για να αποφευχθεί ή απώλεια κοπράνων στην διάρκεια του χειρουργείου.

Το χειρουργείο γίνεται με ολική νάρκωση, εφόσον έχει προηγηθεί ο απαραίτητος προεγχειρητικός έλεγχος. Μετά την διασωλήνωση του, για τις ανάγκες του χειρουργείου ο ασθενής τοποθετείται σε γυναικολογική θέση. Με την χρήση ειδικού πρωκτοσκοπίου ο χειρουργός αποκτά οπτική επαφή με το εσωτερικό του πρωκτού και ορθού, όπου εφόσον αναγνωρίσει τις εσωτερικές αιμορροΐδες και αποφασίσει ποιες χρήζουν αντιμετώπισης, τοποθετεί μέσα σε κάθε μια (διαδοχικά) το ηλεκτρόδιο Laser και αρχίζει την εφαρμογή ελεγχόμενης ποσότητας ακτινοβολίας. Ο στόχος της παρέμβασης είναι η ίνωση της περιοχής, με τελικό αποτέλεσμα να μην μπορεί να λιμνάζει αίμα στο αγγειακό δίκτυο των αιμορροΐδων μέχρι την πλήρη επιπέδωση τους. Στο τέλος του χειρουργείο γίνεται ένεση με κοκτέιλ παυσίπονων και αντιφλεγμονωδών φαρμάκων στην περιοχή του πρωκτού, το οποίο εξασφαλίζει 48ωρη τοπική αναλγησία.
Ο ασθενής μπορεί να πάρει εξιτήριό την ίδια ημέρα αλλά, όπου οι συνθήκες το επιτρέπουν προτιμάται η παραμονή σε περιβάλλον νοσοκομείου για ένα τουλάχιστον βράδι.

Κατά την έξοδο του από το νοσοκομείο ο ασθενής λαμβάνει οδηγίες για φαρμακευτική και διατροφική αγωγή και με την σύσταση να αποφύγει οποιαδήποτε χειρωνακτική εργασία και ορθοστασία για τουλάχιστον μία εβδομάδα.

Την κλασική “ανοικτή” αιμορροϊδεκτομή κατά Milligan Morgan, την εφαρμόζουμε για αιμορροΐδες που είναι σε πολύ προχωρημένο στάδιο (4ΟΥ βαθμού). Σε αυτές τις περιπτώσεις λόγω του μεγάλου μεγέθους των αιμορροϊδικών όζων η ακτίνα Laser αδυνατεί να θερμοκαυτηριάσει όλο τον εμπλεκόμενο ιστό, με αποτέλεσμα να μην καταφέρνει να καταστρέψει τις αιμορροΐδες και να καταργήσει την αιματική ροή. Σε αυτές τις περιπτώσεις είναι πιο ασφαλές και πιο αποτελεσματικό να γίνει κλασική αιμορροϊδεκτομή και απολίνωση των αιμορροϊδικών αγγείων με ραφές.

Η εμφάνιση, ή η επιδείνωση ήδη υπαρχουσών αιμορροΐδων, ιδιαίτερα στο τελευταίο τρίμηνο της εγκυμοσύνης είναι πολύ συχνή. Η διόγκωση της μήτρας και η πίεση που ασκεί στις μεγάλες φλέβες της κοιλιάς, εμποδίζουν την κυκλοφορία του αίματος από τα πόδια προς την καρδιά με αποτέλεσμα να αυξάνεται η πίεση στο αιμορροϊδικό δίκτυο. Επιπλέον, τα αυξημένα επίπεδα προγεστερόνης επιδρούν στο τοίχωμα των φλεβών με τρόπο που καταλήγει στο “ξεχείλωμα” τους. Ένας επίσης πολύ σημαντικός παράγοντας επιδείνωσης ων αιμορροΐδων σε αυτή την φάση είναι η δυσκοιλιότητα από την οποία πολύ συχνά πάσχουν οι έγκυες.
Τα σημαντικότερα προβλήματα των αιμορροΐδων στην διάρκεια της εγκυμοσύνης είναι, ο έντονος πόνος κατά την κένωση, η απώλεια αίματος από τον πρωκτό, το αίσθημα ατελούς κένωσης ακόμα και η φαγούρα. Οι οδηγίες σε αυτές τις περιπτώσεις αφορούν κυρίως την αντιμετώπιση της δυσκοιλιότητας με αυξημένη πρόσληψη φυτικών ινών, νερού και αύξηση της κινητικότητας. Η τοπική εφαρμογή αλοιφών πρέπει να γίνεται με προσοχή δεδομένου ότι περιέχουν κορτικοστεροειδή ή και άλλες ουσίες που πρέπει να αποφεύγονται στην εγκυμοσύνη. Γενικά η οριστική αντιμετώπιση των αιμορροΐδων δεν μπορεί να γίνει κατά την διάρκεια της εγκυμοσύνης. Εάν υπάρχει ένδειξη για χειρουργείο αυτό αναστέλλεται για τουλάχιστον τρεις μήνες μετά τον τοκετό.

Η αιμορροΐδες δεν απειλούν την ζωή του ασθενούς ωστόσο η νόσος έχει μακρά πορεία με περιόδους υφέσεων και εξάρσεων. Με την πάροδο του χρόνου η εικόνα επιδεινώνεται και οι κρίσεις γίνονται πιο συχνές. Η χρόνια απώλεια αίματος μπορεί να καταλήξει σε σιδηροπενική αναιμία ενώ η ποιότητα ζωής των ασθενών επιβαρύνεται και η καθημερινότητα τους γίνεται επίπονη και προβληματική. Η απόφαση για χειρουργείο λαμβάνεται συνήθως από τον ασθενή όταν αποφασίσει να δώσει οριστική λύση στο πρόβλημα του.

Η χειρουργός εκτελεί επεμβάσεις στις αιμορροϊδες από το 2003. Παρακολουθεί στενά όλες τις εξελίξεις στο θέμα αυτό και εφαρμόζει νέες τεχνικές και νέες τεχνολογίες πάντα προς όφελος του ασθενούς της.

Το κόστος εξαρτάται από την τεχνική αποκατάστασης (ανοιχτό χειρουργείο ή laser). Σε κάθε περίπτωση είναι προβλέψιμη και μπορεί να προϋπολογιστεί ,με την προϋπόθεση ότι ο χειρουργός έχει όλες τις απαραίτητες πληροφορίες.

Για να κλείσετε ραντεβού με την εξειδικευμένη χειρουργό, Δρ Ελένη Καραφώκα - Μαύρου, MD, μπορείτε να καλέσετε στο +357 99 400 409.
Αν ο τόπος κατοικίας σας είναι μακριά από το ιατρείο ή δεν υπάρχει η δυνατότητα επίσκεψης στο ιατρείο, το ραντεβού μπορεί να γίνει απομακρυσμένα (τηλεφωνικά ή με βιντεοκλήση). Δείτε τη διαθεσιμότητα και ορίστε το ραντεβού σας ΕΔΩ